Πατερικός Λόγος

Άγιος Παΐσιος: Όποιος δικαιολογείται δεν μπορεί να βοηθηθεί πνευματικά

Έχω παρατηρήσει ότι σήμερα μικροί-μεγάλοι όλα τα δικαιολογούν με έναν λογισμό σατανικό. Όλα ο διάβολος τους τα ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο, και έτσι βρίσκονται έξω από την πραγματικότητα. Η δικαιολογία είναι σατανική ερμηνεία. Και πώς γίνεται, Γέροντα, μερικοί σε κάθε λόγο να βρίσκουν αντίλογο; – Ω, είναι φοβερό να συζητάς με έναν άνθρωπο […]

Συντάκτης: Ομάδα ΙΜΑΝΓ

Έχω παρατηρήσει ότι σήμερα μικροί-μεγάλοι όλα τα δικαιολογούν με έναν λογισμό σατανικό. Όλα ο διάβολος τους τα ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο, και έτσι βρίσκονται έξω από την πραγματικότητα. Η δικαιολογία είναι σατανική ερμηνεία.

Και πώς γίνεται, Γέροντα, μερικοί σε κάθε λόγο να βρίσκουν αντίλογο;

– Ω, είναι φοβερό να συζητάς με έναν άνθρωπο που συνήθισε να δικαιολογείται! Είναι σαν να μιλάς με έναν δαιμονισμένο! Όσοι δικαιολογούνται – ο Θεός να με συγχώρεση – έχουν γέροντα τον διάβολο.

Είναι βασανισμένοι άνθρωποι. Δεν έχουν μέσα τους ειρήνη. Το έχουν κάνει επιστήμη αυτό. Δηλαδή, όπως ένας κλέφτης δεν κοιμάται όλη νύχτα και σκέφτεται πως θα τα καταφέρει για να κλέψει, έτσι και αυτοί συνέχεια σκέφτονται πως να δικαιολογήσουν το ένα ή το άλλο σφάλμα τους.

Ή, όπως κάποιος σκέφτεται πως να βρει ευκαιρία να κάνη ένα καλό η πώς να ταπεινωθεί, αυτοί αντίθετα σκέφτονται πώς να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δικηγόροι γίνονται! Δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα μαζί τους. Είναι σαν να μιλάς με τον ίδιο τον διάβολο.

Τι έχω πάθει με κάποιον! Ενώ του λέω: «εκείνο που κάνεις είναι στραβό, το άλλο πρέπει να το προσέξεις, δεν πας καλά, πρέπει να κάνης αυτό κι αυτό…», κι εκείνος για το καθετί βρίσκει δικαιολογίες, στο τέλος μου λέει: «Δεν μου είπες τι να κάνω»!

«Βρε χρυσέ μου άνθρωπε, τόσες ώρες τι λέμε; Λέμε τα σφάλματα σου, ότι δεν πας καλά, κι εσύ συνέχεια δικαιολογείσαι. Τρεις ώρες τώρα με έσκασες, με έλιωσες! Πώς δεν σου είπα»; Να του λες παραδείγματα, για να του δώσεις να καταλάβει ότι είναι σατανικός εγωισμός έτσι όπως αντιμετωπίζει τα πράγματα, ότι δέχεται δαιμονικές επιδράσεις και, αν δεν αλλάξει, χάθηκε, και τελικά να λέη: «Δεν μου είπες τι να κάνω»! Αλήθεια, είναι να μη σκάσης;

Αν είναι αδιάφορος κανείς, τα προσπερνάει όλα με το «δεν βαριέσαι». Αλλά, αν δεν είναι αδιάφορος, σκάζει. Εγώ τους μακαρίζω τους αδιάφορους.

Δεν θα θέλατε όμως, Γέροντα, σε καμιά περίπτωση να είστε αδιάφορος.

– Βρε παιδί, τουλάχιστον ο αδιάφορος δεν σκάει έτσι άσκοπα. Να υποφέρεις για έναν πονεμένο, εκείνο έχει νόημα. Αλλά να λιώνεις με αυτόν, να του λες τόσα και τόσα, και τελικά να σου λέει: «δεν μου είπες τι να κάνω» και να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα! Έτσι από άνθρωπος καταλήγει δαίμονας! Φοβερό!

Αν σκεφτόταν μόνον τον κόπο που κάνεις – άσε τον πόνο -, για να τον βοηθήσεις, λίγο θα άλλαζε. Αφού σε βλέπει ότι υποφέρεις, κοπιάζεις, ταλαιπωρείσαι, δεν το λαμβάνει υπ’ όψιν!

Γέροντα, όταν δικαιολογείται κάποιος για μια αταξία που έκανε και του λες: «αυτό είναι δικαιολογία», και συνεχίζει να δικαιολογείται, για να αποδείξει ότι αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι δυνατόν να διορθωθεί;

– Πώς να διορθωθεί; Καταλαβαίνει ότι είναι λάθος, γιατί βασανίζεται, άλλα από εγωισμό δεν θέλει να το παραδεχθεί. Είναι πολύ φοβερό!

Ναι, άλλα λέει: «Δεν με βοηθάς, θέλω να με βοηθήσεις, δεν με φωνάζεις να συζητήσουμε, με περιφρονείς».

– Ε, πάλι από τον εγωισμό ξεκινάει αυτό. Είναι δηλαδή σαν να λέει: «Εγώ δεν φταίω, εσύ φταις που δεν πηγαίνω καλά»! Εκεί καταλήγει. Άφησε τον δεν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς μ’ αυτόν, γιατί δεν βοηθιέται. Ούτε φέρει ευθύνη ο Πνευματικός ή ο Γέροντας ή η Γερόντισσα για μια τέτοια ψυχή. Είναι σατανικός εγωισμός αυτός· δεν είναι ανθρώπινος.

Ανθρώπινο εγωισμό έχει εκείνος που δεν θα ταπεινωθεί να πει «ευλόγησον», άλλα τουλάχιστον δεν θα μιλήσει, για να δικαιολογηθεί. Όποιος δικαιολογεί τον εαυτό του, όταν σφάλει, μεταβάλλει την καρδιά του σε δαιμονικό καταφύγιο. Αν δεν σύντριψη το εγώ του, θα συνεχίζει να σφάλει περισσότερο και θα συντρίβεται ανώφελα από τον εγωισμό του. Και όταν δεν ξέρει κανείς πόσο κακό είναι η δικαιολογία, έχει ελαφρυντικά. Άλλα, όταν ξέρει ή του το λένε οι άλλοι, τότε δεν έχει ελαφρυντικά.

Θέλει πολλή προσοχή, όταν πας να βοηθήσεις κάποιον που έχει μάθει να δικαιολογείται, γιατί μερικές φορές γίνεται το έξης: Αφού δικαιολογείται, σημαίνει ότι έχει πολύ εγωισμό, οπότε, όταν του πεις ότι αυτό που έκανε δεν είναι σωστό, θα πει και άλλα ψέματα και άλλες δικαιολογίες, ώσπου να σου απόδειξη κι εκείνο και το άλλο, για να μη θιχτεί.

Έτσι όμως γίνεσαι αιτία εσύ, που πήγες να του απόδειξης ότι σφάλλει, να γίνει πιο εγωιστής, πιο ψεύτης. Από την στιγμή που θα δεις ότι συνεχίζει τις δικαιολογίες, δεν χρειάζεται να του απόδειξης τίποτε.

Κάνε προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός.