Σήμερα, 17 Ιουλίου, εορτάζει η Αγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα. Καταγόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας, ήταν θυγατέρα του ιερέως των ειδώλων Αιδεσίου και άθλησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Κλαυδίου Β’ (268 – 270 μ.Χ.). Μετά τον θάνατο της μητέρας της, σε ηλικία δώδεκα ετών, παραδόθηκε από τον πατέρα της σε γυναίκα, η οποία κατοικούσε στην αγροτική περιοχή της Πισιδίας. Μετά από λίγο, η γυναίκα αυτή προσήλθε στον Χριστιανισμό και από τη νεοφώτιστη πίστεψε στον Χριστό και η Μαρίνα, η οποία και έλαβε το θείο Βάπτισμα. Δεν πέρασαν παρά μόνο τρία έτη από το βάπτισμά της, κατά τα οποία διδάχθηκε διά του κηρύγματος στην Εκκλησία και μέσα από τις κατ’ οίκον κατηχήσεις, κατά το αποστολικό σύστημα, κατέστη τέλεια γνώστης των χριστιανικών δογμάτων και των εντολών του Ευαγγελίου. Τότε νόμισε ότι ήταν καιρός να αποκαλύψει στον πατέρα της την ένταξή της στο σώμα της Εκκλησίας και να προσπαθήσει να ελκύσει και αυτόν. Κατάπληκτος ο πατέρας της από την αποκάλυψη αυτή, αφού μάταια με υποσχέσεις και απειλές προσπάθησε να την μεταπείσει,. αναχώρησε με κατάρες εναντίον της, αφού δήλωσε ότι η διαγωγή της την αποξένωσε εντελώς από αυτόν. Όταν πληροφορήθηκε τα συμβάντα αυτά ο ηγεμών Ολύμβριος, διέταξε την σύλληψη και φυλάκιση της Μαρίνας. Μετά παρέλευση ολίγων ημερών οδηγήθηκε ενώπιον του ηγεμόνος, ο οποίος θαμπώθηκε από την ομορφιά της, σκέφτηκε να την παντρευτεί και με υποσχέσεις και κολακείες προσπάθησε να την μεταπείσει, πλην όμως χωρίς αποτέλεσμα. Η Μαρίνα παρέμεινε ακλόνητη στην χριστιανική ομολογία της, απορρίπτοντας με περιφρόνηση τις υποσχέσεις και τις κολακείες του ηγεμόνα. Αυτό ερέθισε τον Ολύμβριο και διέταξε τον βασανισμό της. Έτσι, αφού μαστιγώθηκε σκληρά και καταξεσχίσθηκαν οι σάρκες της, ημιθανής κλείσθηκε και πάλι στην φυλακή. Την επομένη οδηγήθηκε εκ νέου ενώπιον του Ολυμβρίου, εμμένοντας όμως σταθερά στην ομολογία της κατακάηκε με αναμμένες λαμπάδες. Θαυμάζοντας το θάρρος και την εμμονή της στην πίστη, πολλοί από τους παριστάμενους ειδωλολάτρες ομολόγησαν τον Χριστό ως Αληθινό Θεό και αφού συνελήφθησαν, αποκεφαλίσθηκαν. Έξαλλος από θυμό ο ηγεμόνας, για να προλάβει ακόμη μεγαλύτερη διαρροή των ειδωλολατρών, διέταξε τον άμεσο αποκεφαλισμό της Μαρίνας, τον οποίο αυτή υπέμεινε καρτερικά και αγόγγυστα.
Έτσι η Μεγαλομάρτυς εισήλθε στην χαρά του Νυμφίου Χριστού και έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρίνα ένδοξε, των επιγείων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος· τον γαρ αόρατον εχθρόν, κατεπάτησας στερρώς, οφθέντα σοι Αθληφόρε. Και νυν πηγάζεις τω κόσμω, των ιαμάτων τα χαρίσματα.
Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας κάλλεσι, πεποικιλμένη παρθένε, ακηράτοις στέμμασιν, εστεφανώθης Μαρίνα· αίμασι, του μαρτυρίου δε φοινιχθείσα, θαύμασι, κατελαμπρύνθης των ιαμάτων, και της νίκης τα βραβεία, εδέξω Μάρτυς, χειρί του Κτίστου σου.
Μεγαλυνάριον
Την λαμπάδα πάντες την φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύληπτον θησαυρόν, την νύμφην Κυρίου, και άσπιλον αμνάδα, Μαρίναν την αγίαν, ύμνοις τιμήσωμεν.
