«Κάθε παραμονή της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ενθυμούμαι τον άγιο Ιωάννη τον Μονεμβασιώτη.
Παιδί 14 χρονών με βασανισμένη ζωή, σκλαβωμένος από μικρός σε Τούρκους αφέντες.
Τον θυμάμαι γιατί πιέστηκε να αρνηθεί την πίστη του.
Δεν του ζητήθηκε να προσβάλλει κάποιο ιερό και όσιο πρόσωπο.
Απλώς του ζητήθηκε να “χαλάσει” την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου για την Παναγία.
Κι εκείνος δεν έστερξε παρά τις φοβέρες του αφέντη του, παρά τα παρακάλια της μανούλας του, παρά την βασανιστική πείνα απο την πολυήμερη αποχή από ζωικές τροφές.
Κρατήθηκε όρθιος και μαρτύρησε για να μείνει πιστός…»
