Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά την Συνεδρία της 16ης Νοεμβρίου 2023, αποφάσισε την κατάταξη εν τω Αγιολογίω της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Ιερομονάχου Αθανασίου (Χαμακιώτου), ιδρυτού του Ιερού Ησυχαστηρίου Παναγίας Φανερωμένης Ροδοπόλεως Αττικής και εφημερίου επί πολλά έτη του ιστορικού Ιερού Ναού Παναγίας Νεραντζιωτίσσης Αμαρουσίου.
Ο εορτασμός της μνήμης του ορίστηκε στις 17 Αυγούστου εκάστου έτους, ημέρα της οσιακής κοιμήσεως του και στις 23 Οκτωβρίου, ημέρα ανακομιδής των ιερών λειψάνων του.
Η Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος, η οποία έκανε γνωστή την είδηση, αναφέρει:
“Ἐκφράζοντας τίς εὐχαριστίες καί τήν εὐγνωμοσύνη τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας πρός τήν Α.Θ.Π. τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κύριο Βαρθολομαῖο καί τά Μέλη τῆς περί Αὐτόν Σεπτῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀνακοινώνουμε στόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τίς κάτωθι λατρευτικές συνάξεις γιά τόν πρῶτο ἑορτασμό τοῦ γεγονότος τούτου:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ὥρα 5 μ.μ.: Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Φανερωμένης Ροδοπόλεως. Τοποθέτησις τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ νέου τοῦ ἐν Ἀμαρουσίῳ καί Ροδοπόλει εἰς τό Καθολικόν καί τέλεσις Πανηγυρικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ.
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΡΩΙ
Ὥρα 7 – 10.30 π.μ.: Ὄρθρος καί ἐν συνεχείᾳ πανηγυρική Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θά ἐπακολουθήσει λιτάνευσις τῶν ἱερῶν λειψάνων εἰς τούς χώρους τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου.
ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ὥρα 5 μ.μ.: Ἱερόν Μητροπολιτικόν Παρεκκλήσιον Παναγίας Νεραντζιωτίσσης. Ὑποδοχή τιμίας Κάρας ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου καί ἐν συνεχείᾳ τέλεσις Ἀρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΡΩΙ
Ὥρα 7 – 10.30 π.μ.: Ὄρθρος καί ἐν συνεχείᾳ πανηγυρική Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θά ἐπακολουθήσει λιτάνευσις τῆς τιμίας Κάρας τοῦ Ὁσίου πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου.
ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ὥρα 5 μ.μ.: Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός καί ἐν συνεχείᾳ ἡ Ἱερά Παράκλησις εἰς τόν Ὅσιον Ἀθανάσιον τόν νέον.
Ἡ τιμία κάρα τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ νέου τοῦ ἐν Ἀμαρουσίῳ καί Ροδοπόλει θά παραμείνει πρός προσκύνησιν εἰς τό Ἱερόν Μητροπολιτικόν Παρεκκλήσιον Παναγίας Νεραντζιωτίσσης Ἀμαρουσίου μέχρι τήν ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ὅπου καθημερινά θά τελοῦνται Ἱερές Ἀκολουθίες.
Καλοῦμε τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας νά συμμετάσχουν στόν πρῶτο ἑορτασμό τῆς κατατάξεως ἐν τῷ Ἁγιολογίῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ νέου τοῦ ἐν Ἀμαρουσίῳ καί Ροδοπόλει.
Ἀπολυτίκιο τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου
Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε
Τῆς Λαύρας τό καύχημα Ἀμαρουσίου φρουρόν, ποιμένα κοσμήσαντα Φανερωμένης μονήν, πιστοί Ἀθανάσιον. Δεῦτε ἐν εὐλαβείᾳ εὐφημήσωμεν ὕμνοις, ἴασιν νοσημάτων ἐξαιτούμενοι πίστει. Οὕτως γάρ ἀνεδείχθη δοχεῖον τῆς χάριτος”.
Το Συναξάριο του Οσίου Αθανασίου του νέου
Αυτός ο μακάριος και νεοφανής φωστήρας της Εκκλησίας καταγόταν από κάποιο χωριό της Αχαίας, το οποίο οι ορεινοί κάτοικοι της Πελοποννήσου ονομάζουν Τουρλάδα. Γεννήθηκε το 1891 από φτωχούς αλλά ευσεβεστάτους γονείς, τον Βασίλειο και την Κωνσταντίνα Χαμακιώτη, λαβών κατά το θείο βάπτισμα το όνομα Γεώργιος.
Από τα νεανικά του χρόνια έδωσε δείγματα για το τι επρόκειτο να γίνει. Επεδείκνυε σεμνή ηθική διαγωγή και ασκούνταν στον θείο φόβο. Νυχθημερόν προσευχόμενος προς τον Κύριον, ποθούσε το μέγα λειτούργημα της ιερωσύνης, αφού πρώτα όμως έλαβε το σχήμα της αγγελικής πολιτείας των μοναζόντων. Έτσι, όταν έγινε δεκαπέντε ετών, πλήρης θείου έρωτος έφτασε στην αγιώνυμη Λαύρα της Αχαίας, στην οποία εμόναζε τότε και ο αδελφός του πατέρα του, Χαρίτων Αναγνωστόπουλος. Εκεί μετά από επταετή δοκιμασία και εν συνεχεία αφού φοίτησε στην Ιερατική Σχολή της Άρτας, εκάρη μοναχός και μετονομάστηκε Αθανάσιος. Την 14η του μηνός Σεπτεμβρίου 1921 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και στο εξής έλαμψε ως λύχνος φαεινός πάνω στον λυχνοστάτη του ιερού Ευαγγελίου στην αγιοτόκο μονή της Λαύρας, διαχέοντας παντού το φως των θείων αρετών και διαπρέποντας επί δεκαετία με τις πράξεις του, τους λόγους του και με όλα του τα χαρίσματα.
Λόγω της επισφαλούς υγείας του αναχώρησε για την πόλη των Αθηνών. Αφού παρέμεινε σε διάφορες περιοχές πλησίον του κλεινού άστεως, όπως στην Ανάληψη, την Γλυφάδα, την Μάνδρα, επεζήτησε τον ησύχιο βίο του εφημερίου και προς τούτο δέχτηκε να διοριστεί ως Εφημέριος κατά το έτος 1936 στο περικαλλέστατο παρεκκλήσιο της Παναγίας της επιλεγομένης Νεραντζιωτίσσης στην τότε κωμόπολη του Αμαρουσίου. Εκεί ως άμεμπτος εξομολόγος και ακάματος ιερουργός άσκησε τα ιερατικά του καθήκοντα και κατέλιπε τις πατρικές του παρακαταθήκες στο αγαπημένο του ποίμνιο, το οποίο εδίδαξε και καθοδήγησε με ειλικρίνεια.
Το έτος δε 1963 ανοικοδόμησε εκ βάθρων μία παλαιά μονή ευρισκομένη στην Ροδόπολη Αττικής, την οποία με την χάρη της Παναγίας της Φανερωμένης καθιέρωσε και ανέδειξε ως γυναικεία μονή. Εκεί ο θείος Αθανάσιος ανεδείχθη εν σώματι άγγελος. Με κόπο και ιδρώτα πολύ αφιερώθηκε στην ιερά μελέτη, έλκοντας προς το πρόσωπό του όλες τις διψώσες ψυχές και καθοδηγώντας τις στην κατά Χριστόν φιλοσοφία. Προσέφερε έτσι στην αγία Εκκλησία πλείστους καρπούς, ορθοτομώντας τον λόγο της αληθείας.
Προέβαλλε σε όλους την ελεημοσύνη, την οποία ως ιεροπραξία τελούσε νυχθημερόν, ποριζόμενος και εμπιστευόμενος την πενία του στο ρηθέν υπό του Εφραίμ του Σύρου, «πάρα πολύ μακάριος είναι ο ευεργετών πολλούς φτωχούς· γιατί κατά την Κρίση θα βρει πολλούς συνηγόρους».
Με αυτό τον τρόπο διήγαγε την μακαρία του ζωή, αφήνοντας οσιακή μαρτυρία σε όλους, όσοι προσέτρεχαν προς αυτόν, και εκοιμήθη εν Κυρίω την 17η μηνός Αυγούστου 1967, παραδίδοντας το πνεύμα του στα χέρια της Κυρίας Θεοτόκου, πλήρης ημερών και καλών έργων. Καθώς δε το θείο σκήνωμά του ετάφη στην μονή που ίδρυσε ο ίδιος, δεν σταμάτησαν ποτέ οι ανείκαστες ενδείξεις της παρηγορίας, παρουσίας και παρρησίας του οσίου Γέροντος, αφού άρρητη ευωδία εκχέεται εκ του τάφου αυτού υπέρ πάντα τα αρώματα κατά την θεία ρήση των Γραφών, η οποία ευφραίνει και αγιάζει τους ευλαβώς προσερχομένους στη ευαγή μονή του. Πλουτίζοντας με θαύματα την προς Κύριον μεσιτεία του, ιλαρύνει τους πιστούς και μας μυσταγωγεί και μετά θάνατον εις λαμπρότητα βίου και αιώνια σωτηρία. Υπέρ λίαν ποθητός και σεβάσμιος, καθώς και συμπαθής και ελεήμων πατέρας προς τα τέκνα του αφοσιώθηκε στην ακράδαντη διακονία Θεού και ανθρώπων.
Ταίς του οσίου πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
πηγή: orthodoxianewsagency.gr
