Σήμερα 20 Οκτωβρίου εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Γερασίμου.
Ο Άγιος Γεράσιμος γεννήθηκε το 1506 στα Τρίκαλα της Κορινθίας και ήταν απόγονος της αριστοκρατικής οικογενείας των Νοταράδων. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Καλή, ενώ προπάππος του ήταν ο Λουκάς Νοταράς, τελευταίος πρωθυπουργός του Βυζαντίου και συγγενής εκ μητρός με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον μαρτυρικό Αυτοκράτορα του Βυζαντίου.
Αφού έλαβε πλουσιοτάτη παιδεία, περιόδευσε σε όλους τους ιερούς τόπους της Ελλάδας. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη, προσκύνησε τους τάφους των προγόνων του και στη συνέχεια, αφού εκάρη μοναχός στο Άγιον Όρος, ασκήτευσε μέσα σε σπήλαιο, στην έρημο της Καψάλας (Κελλίον Μεγάλου Βασιλείου).
Το 1540 περίπου μετέβη για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Αφού παρέμεινε εκεί υπηρετώντας ως κανδηλανάπτης στον Ναό της Αναστάσεως και ασκούμενος στις Μονές πλησίον του Ιορδάνου επί 12 έτη, χειροτονήθηκε ιερεύς από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό. Επιθυμώντας ωστόσο, περισσότερη ησυχία, με την ευλογία του Πατριάρχη αφήνοντας τα Ιεροσόλυμα μετέβη στην Κρήτη και από κεί στην Ζάκυνθο, εγκαταβιώνοντας πάντα σε σπήλαια, έρημες απότομες και κρημνώδεις τοποθεσίες.
Το 1555 κατέληξε στην Κεφαλλονιά, επιλέγοντας και πάλι να ζήσει ασκητικά, μέσα σε ένα σπήλαιο, στην περιοχή “Λάσση” της πόλης του Αργοστολίου, επί πέντε έτη.
Το 1560 ανακαινίζοντας ένα εξωκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην περιοχή των Ομαλών και υποκύπτοντας στις παρακλήσεις πιστών της περιοχής, ίδρυσε γυναικεία κοινοβιακή Μονή με πολυμελή αδελφότητα ονομάζοντάς την “Νέα Ιερουσαλήμ”.
Λειτουργώντας μάλιστα και σχολείο μέσα στην Μονή, δίδασκε ο ίδιος στα παιδιά τα ελληνικά γράμματα, ανάγνωση και γραφή, έτσι διετέλεσε -εκτός των άλλων- και ως «διδάσκαλος» ο Άγιος Γεράσιμος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο πρακτικό της ταφής του.
Χαρακτηριστική είναι η φράση του Αγίου με την οποία νουθετούσε έως εσχάτου αναπνοής: “Τεκνία ειρηνεύετε εν εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε”.
Εκοιμήθη ανήμερα της Παναγίας, του έτους 1579, έτσι για λόγους εκκλησιαστικής οικονομίας, η μνήμη της κοιμήσεώς του μετετέθη την επομένη στις 16 Αυγούστου.
Μετά 2 έτη, στις 29 Οκτωβρίου, έγινε η ανακομιδή του λειψάνου του, με την επέμβαση όμως των παπικών, οι Βενετσιάνοι διέταξαν την επαναταφή του.
Η ανακομιδή έγινε ξανά, για δεύτερη φορά, στις 20 Οκτωβρίου του επόμενου έτους, ημερομηνία που και κυρίως καθιερώθηκε να εορτάζεται η μνήμη του πανηγυρικά.
Το ιερό του λείψανο παραμένει άφθαρτο και ευωδιάζον και εκτίθεται προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών μέσα σε τζαμένια λειψανοθήκη που ενσωματώνεται σε μεγαλύτερη, ασημένια, περίτεχνη λάρνακα, τοποθετημένη πάνω από τον τάφο του Αγίου.
πηγή: agios-gerasimos.gr
