Μάλιστα, τις περισσότερες φορές αν όχι όλες ψάχνουμε να βρούμε σε αυτούς τα «αμαρτωλά» χαρακτηριστικά τους, που ταιριάζουν με τα δικά μας και τους κατακρίνουμε γι’ αυτά. Και το κάνουμε αυτό για να λέμε τάχα και δήθεν στον κακομαθημένο εαυτούλη: «κοίτα υπάρχουν και χειρότερα” και ακόμη» ευτυχώς δεν είμαι σαν κι αυτόν! Με φύλαξε ο Θεός».
Βλέπεις η καμήλα δεν μπορεί να δει την δική της καμπούρα παρόλο που την αισθάνεται.
Βρε ‘σεις των ίδιων παθών είμαστε φορείς.
Τα ίδια, ολόιδια, αμαρτήματα πράττουμε οι άνθρωποι.Ο ίδιος εγωισμός κρύβεται πίσω από κάθε αμάρτημα μας.
Ας μη ψάχνουμε, λοιπόν, να βρούμε ομοιοπαθείς συνανθρώπους για να τους κατακρίνουμε.
Ας ψάξουμε τους ομοιοπαθείς ουρανοπολίτες πλέον Αγίους μας ώστε να τους μιμηθούμε στην προσπάθεια αποστροφής, αποφυγής, αποβολής των παθών. Να τους μιμηθούμε στη μετάνοια.
Και τι ωραίο κόσμο θα «φτιάξουμε» τότε! Δεν περιγράφεται!
EΞΑΡΧΙΑ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
