Τα πρόβατα του Αγίου Σπυρίδωνα, μόνα τους βοσκούσανε και μόνα τους επιστρέφανε στο μαντρί, χωρίς ποτέ να πατούν σε ξένα σπαρτά.
Ένα βράδυ ένας πονηρός θέλησε να κλέψει ένα πρόβατο από το μαντρί του Αγίου.
Καθώς έβαλε το πρόβατο στην πλάτη του, δεν μπορούσε να φύγει από το μαντρί.
Κατά παράδοξο τρόπο, το μαντρί γύριζε γύρω-γύρω από το κεφάλι του και όπως ήταν ζαλισμένος, δεν μπορούσε να βγει από την έξοδο!
Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα! Θέλησε τότε να αποθέσει το πρόβατο, αλλά ούτε αυτό μπορούσε, αφού το πρόβατο, σαν μαγνήτης ήταν κολλημένο πάνω του!
Έτσι όλο το βράδυ, το πέρασε, κρατώντας το πρόβατο στην πλάτη του! Το πρωί πήγε ο Άγιος Σπυρίδωνας στο μαντρί και βλέπει τον κλέφτη με τον πρόβατο στην πλάτη.
Κατάλαβε αμέσως τί ακριβώς έγινε. Τον πλησίασε, τον νουθέτησε και στο τέλος του δώρισε και το πρόβατο, για τον κόπο που έκανε, όλο βράδυ να το κουβαλάει στην πλάτη του. Ο κλέφτης μετανόησε για την πράξη του, παίρνοντας ένα καλό μάθημα.
† Δημήτριος Παναγόπουλος
Ιεροκήρυκας
