Δεν έχουν ανάγκη από την δική μας τιμή οι Άγιοι Πέτρος και Παύλος αλλά υπέφεραν για την δική μας αγάπη, για να είμαστε εμείς σήμερα και να λεγόμαστε Χριστιανοί.
Εορτάζει η Εκκλησία μας την μνήμη των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων, Πέτρου και Παύλου. Των Στύλων της Εκκλησίας μας.
Με τους ιδρώτες τους και με τις πορείες τους τις μεγάλες, όργωσαν πραγματικά, όπως οργώνει το αλέτρι ένα χωράφι, όργωσαν όλη τη γη. Και ο μεν Πέτρος από ψαράς έγινε αλιεύς ανθρώπων και ψυχών. Ο δε Παύλος ως σκηνορράφος, η δουλεία του ήταν να φτιάχνει σκηνές, έραψε όλη την Οικουμένη, την κομματιασμένη, με τον λόγο και την διδασκαλία του.
Σήμερα όμως τους τιμούμε, τους προσκυνούμε στην εικόνα, αν σκεφτεί κανείς όμως, τι υπέφεραν αυτοί οι Απόστολοι και δει οι πρωτοκορυφαίοι, για την αγάπη του Χριστού. Εάν ακούγατε τα τροπάρια τα ωραιότατα και τον Απόστολο, να δείτε τι υπέστησαν. Και πιο πολύ απ’ όλα, εκφράζει ο Απόστολος Παύλος αυτό που η ψυχή του έπασχε. Μπορεί να έκαναν σωματικούς κόπους. Να εραβδίσθησαν, να φυλακίσθησαν, να υπέστησαν ναυάγια, εξορίες, διωγμούς. Υπέστησαν διωγμούς, αλλά πιο πολύ εκφράζουν τον πόνο και την αγωνία τους. Αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος «τις ασθενεί και ουκ ασθενώ, τις σκανδαλίζεται και ουκ εγώ πυρούμαι». Ποιος από σας, παιδιά μου αγαπημένα λέει, δεν ασθενεί και εγώ δεν ασθενώ μαζί του; Ποιος περνά πειρασμούς και δεν περνώ και εγώ μαζί του; Αυτή είναι η έκφραση της πατρικής ψυχής. Της πατρικής αγάπης, που πάσχει για τα παιδία του.
Έπασχαν οι Άγιοι γι αυτούς τους οποίους ηθέλησαν να βάλουν μέσα τους τον Χριστό. Και όταν έβλεπαν ότι δυσκολεύονται, όταν έβλεπαν οτι προδίδουν, όταν έβλεπαν ότι έπεφταν, αυτοί πρώτοι επονούσαν, αυτοί πρώτοι υπέφεραν.
Όλο τον πόνο της Εκκλησίας κρατούσαν πάνω στην πλάτη τους. Όλες τις αγωνίες, όλα τα σκάνδαλα, αυτοί τα εσήκωναν. Γι αυτό λένε και τα τροπάρια «τα κατά πόλιν δεσμά και τας θλίψεις σου τίς διηγήσεται, ένδοξε απόστολε Παύλε».
Από το κήρυγμα του Γέροντα Νήφωνα στην αγρυπνία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις 29 Ιουνίου του 2022