Πάντοτε με τα ίδια λόγια της ευχής, χωρίς να μεταλλάσονται συχνά…
Στην αρχή, είναι απαραίτητο να λέγεται ψιθυριστά η ευχή ή και δυνατότερα, όταν συναντάται βία και αντίδραση εσωτερική. Οταν κατορθωθεί αυτή η καλή συνήθεια, ώστε με ευκολία να κρατάται και λέγεται η ευχή, τότε μπορούμε να στραφούμε και εσωτερικώς με τελεία εξωτερική σιωπή. Στο βιβλιαράκι “περιπέτειες ενός προσκυνητού”, στο πρώτο του μέρος δίδεται ένα καλό παράδειγμα για την εισαγωγή στην ευχή. Η καλή λοιπόν επιμονή και προσπάθεια, πάντοτε με τα ίδια λόγια της ευχής, χωρίς να μεταλλάσσονται συχνά, θα γεννήσει την καλή συνήθεια και αυτή μετά θα φέρει το κράτημα του νου, οπότε και η παρουσία της Χαρίτος θα φανερωθεί..
Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
