Αγαπητοί μου αδελφοί, Χριστός Ανέστη!
Αυτός ο κοσμοχαρμόσυνος χαιρετισμός, δονεί όλη την Υδρόγειο σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, από άκρο σε άκρο της Γης, για να διαλαλίσει ότι όντως ο Χριστός Ανέστη, θανάτω θάνατον πατήσας, χαρισάμενος σε όλους μας ζωήν αιώνιον.
Μας αξίωσε και φέτος η χάρη του Χριστού μας να εισέλθουμε στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, να περάσουμε τις Κυριακές της Ορθοδοξίας, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, της Σταυροπροσκυνήσεως, τους Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την Ανάσταση του Λαζάρου τη Βαϊφόρο, εισήλθαμε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Και αξιωθήκαμε και φέτος να προσκυνήσουμε τα Άγια Πάθη. Τον Σταυρό του Χριστού μας, να τον συνακολουθήσουμε, να ανεβούμε μαζί του στα Ιεροσόλυμα και ο καθένας από εμάς, μέσα στην προσωπική του ζωή να σηκώνει τον δικό του Σταυρό. Είτε αυτός λέγεται θλίψη, είτε φτώχεια, είτε χηρεία, είτε θάνατος, είτε ασθένεια, είτε προσφυγιά που έχουμε πολλούς σήμερα, είτε υπομένει πόλεμο, όπως πολλοί αδελφοί μας, που δεν εορτάζουν σήμερα στις εκκλησίες αλλά στα κρησφύγετα και στα υπόγεια.
Όμως αδελφοί μου, όσους σταυρούς και αν σηκώσουμε, κανείς από εμάς δεν σηκώνει τον σταυρό τον οποίο σήκωσε ο Χριστός μας. Διότι εκείνος εσήκωσε την πανανθρώπινον αμαρτία, από Αδάμ, μέχρι του τελευταίου ανθρώπου. Γι αυτό επάνω στον Σταυρό, όταν άνοιξε τα χέρια του, μας έδειξε πόσο πολύ μας αγαπάει και εκεί πέρα έσκισε το χειρόγραφο των αμαρτιών μας. Γι αυτό είπε στον πατέρα του «άφες αυτοίς», συγχώρεσέ τους. Όλους δηλαδή. Από τότε που δημιουργήθηκε ο πρώτος άνθρωπος μέχρι τον τελευταίο.
Αυτός ήταν ο σκοπός της σταυρικής του θυσίας. Να συγχωρέσει την πανανθρώπινη αμαρτία, από αρχής της γενέσεως του ανθρώπου, μέχρι της Συντελείας. Μέχρι της 2ας Παρουσίας. Και μετά από τον Σταυρό, όλοι ζούμε σήμερα την χαρά της Αναστάσεως. Διότι αδελφοί μου, χωρίς Γολγοθά και χωρίς Σταυρό δεν δικαιούμεθα Αναστάσεως.
Γι αυτό να αγαπούμε τον Σταυρό και να μην γογγύζουμε όταν τον σηκώνουμε, γνωρίζοντες και έχοντες την βεβαιότητα ότι μετά την Μεγάλη Παρασκευή έρχεται η Κυριακή της Αναστάσεως.
Εύχομαι ο Αναστάς Χριστός μας, να χαρίσει σε όλους μας, φως μέσα στις ψυχές μας, αυτό το Άγιο Φως, που πηγάζει από τον Πανάγιό Του Τάφου. Να χαρίζει ειρήνη στις καρδιές μας. Αυτόν τον χαιρετισμό που είπε μετά την Ανάστασή του, «Ειρήνη υμίν».
Να έχουμε ειρήνη, να έχουμε αγάπη μέσα στις ψυχές μας, πρώτα προς τον Θεό και τους συνανθρώπους μας και τέλος να μας χαρίζει μετάνοια, διότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί. Να μας χαρίζει δάκρυα μετανοίας, ούτως ώστε να μετανοούμε κάθε ημέρα για τις αμαρτίες και τα λάθη μας, διότι είμαστε άνθρωποι και γλιστρούμε πάντοτε.
Όμως, η αγάπη Του η μεγάλη, όσες φορές και αν πέσουμε μας δέχεται. Να σηκωνόμαστε επάνω, να μας σβήνει όλα μας τα λάθη και να μας βάζει στον παράδεισο. Και για να μας το δείξει πρακτικά αυτό και για να μας δώσει θάρρος, βλέπετε πρώτο ποιο βάζει μέσα στον παράδεισο; Τον ευγνώμονα ληστή, έναν κακούργο. Πριν τους Αποστόλους. «Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου», είπε ο ληστής ο εκ δεξιών. Σήμερα, του είπε, είσαι μαζί Μου στον παράδεισο.
Εύχομαι αδελφοί μου και εμείς να ακούσουμε αυτή τη φωνή, του αναστάντος Χριστού μας, που είπε στον ληστή και να μας αξιώσει και εμάς, μαζί με τον ευγνώμονα ληστή και την Παναγία μας να εισέλθουμε και εμείς μέσα στον παράδεισο. Αμήν.
Από το κήρυγμα του Γέροντα Νήφωνα εις την Αγρυπνία του Πάσχα (24-04-2022)
