Ώ θαύματα απίστευτα και ξένα για τη φυσική τάξη των πραγμάτων! Σ’ αυτούς που κλείστηκε ο παράδεισος, γι’ αυτούς ανοίχτηκε ο ουρανός. Αυτός που πριν λίγο στεκόταν υπόδικος μπρος στον Πιλάτο, σήμερα ενθρονίζεται κριτής στον ουρανό. Εκείνος που τον περιγελούσαν οι Ιουδαίοι, στα δεξιά του Πατρός, στων Χερουβίμ τα φτερά κάθεται ανυμνούμενος από τους δήμους των Αγγέλων. Αυτός που στεφανωνόταν με τις αγκαθιές της γης του Ιούδα, με στέμμα θεϊκής αξίας σφιχτά περιβάλλεται… Ναι, τώρα έχει γίνει των ύμνων υπηρέτης ο ουρανός, καθώς Εκείνον που εμνημόνευαν, Τον υποδέχεται πάνω στις νεφέλες του. Καίτοι και στη γέννησή Του ο ουρανός με τον αστέρα έσκυβε, σαν να βιαζόταν να υποδεχτεί πριν την ώρα του Αυτόν που στο σπήλαιο κρυβόταν. Αλλά έπρεπε να τηρηθούν οι καιροί και οι όροι του μυστηρίου της θείας οικονομίας για τη σωτηρία του κόσμου.
Μέγας Αθανάσιος
