Μεγάλο Σάββατο: Η Πρώτη Ανάσταση
Ανάστα ο Θεός!
Ανάστα ο Θεός!
Μεγάλο Σάββατο: Η Πρώτη Ανάσταση
Μακαρίζω τα χέρια σου, Ιωσήφ, που υπηρέτησαν και ψηλάφισαν τα θεόσωμα χέρια και πόδια του Ιησού, που έσταζαν ακόμη αίμα. Μακαρίζω τα χέρια σου, που άγγιξαν την αιμορροούσα πλευρά του Θεού πριν από τον πιστό – άπιστο Θωμά που είχε αξιέπαινη περιέργεια. Μακαρίζω το στόμα σου που γέμισε αχόρταγα και ασπάσθηκε το στόμα του Ιησού […]
«’Ώσπερ πελεκάν την πλευράν Σου τετρωμένος, Λόγε, σούς θανόντας παίδας εζώωσας, επιστάξας ζωτικούς αυτοίς κρουνούς». «Ο πελεκάνος είναι από τα πλέον φιλόστοργα πτηνά. Κτίζει τη φωλιά του σε υψηλούς βράχους και εκεί γεννά και εκκολάπτει τους νεοσσούς του. Τρέχει παντού για να εξοικονόμησει τροφή. Την ώραν που απουσιάζει, πλησιάζουν φίδια, που έχουν αφυπνισθεί από την […]
Η άρνησις του Πέτρου μας δίνει ένα μάθημα. Μας διδάσκει πόσο ασθενής, αδύνατος και αμαρτωλός είναι ο άνθρωπος. Διότι βλέπουμε ένα κορυφαίο μαθητή να πέφτει. Τι ήταν ο Πέτρος; Κολοσσός πίστεως και αρετής. Και όμως τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης τον βλέπουμε να αρνείται εμπρός σε μια υπηρέτρια το όνομα του Κυρίου. Έπεσε ο Πέτρος, […]
Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον τὸ φῶς ὥσπερ ἱμάτιον, καθελὼν Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ξύλου σὺν Νικοδήμῳ καὶ θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν· Οἴμοι γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὃν πρὸ μικροῦ ὁ ἥλιος, ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος, ζόφῳ περιεβάλλετο καὶ ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καὶ διερήγνυτο τοῦ ναοῦ τὸ καταπέτασμα· ἀλλ’ ἰδοὺ νῦν βλέπω σε […]
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δύο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο, και αφού μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη όλων, Τον παρέδωσε για […]
Ας προσπαθήσομε να εμβαθύνομε λίγο στο νόημα της μεγάλης εορτής, της θεσπίσεως από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό της Θείας Ευχαριστίας, όπου μας παρέδωκε το σώμα Του και το αίμα Του. Θέλοντας να πάρομε ένα μικρό δίδαγμα, στεκόμαστε στα λόγια του τροπαρίου: «Πίετε το αίμα μου και πίστει στερεωθήσεσθε», φώναξε ο Χριστός. Πιέτε το αίμα […]
Σιωπά η κτίση. Σκοτεινιάζει ο ουρανός. Σείεται η γη. Ο Παντοδύναμος δείχνει αδύναμος. Ο Αθώος στέκει σταυρωμένος ως κακούργος. Η Ζωή στέκει χωρίς πνοή. Γεύεται σκοτάδι και θάνατο, Αυτός που έφερε το Φως και την Ζωή. Άπνους. Νεκρός. Πού είναι το κάλλος σου Χριστέ μου; Που είναι η δύναμή Σου; Που είναι η δόξα Σου; […]
Εἰς τὸν Ἱερὸν Νιπτήρα Νίπτει Μαθητῶν ἑσπέρας Θεὸς πόδας, Οὗ ποῦς πατῶν ἦν εἰς Ἐδὲμ δείλης πάλαι. Εἰς τὸν Μυστικον Δεῖπνον Διπλοῦς ὁ Δεῖπνος· Πάσχα γὰρ νόμου φέρει, Καὶ Πάσχα καινόν, Αἷμα. Σῶμα Δεσπότου. Εἰς τὴν ὑπερφυᾶ Προσευχὴν Προσεύχῃ· καὶ φόβητρα, θρόμβοι αἱμάτων, Χριστέ, προσώπου, παραιτούμενος δῆθεν Θάνατον, ἐχθρὸν ἐν τούτοις φενακίζων. Εἰς τὴν Προδοσίαν […]
«Δώσε μου μύρο εκλεκτό, βασιλικό, τίμιο, διότι Εκείνος, στον οποίο πρόκειται να το προσφέρω, είναι μεγαλύτερος από όλους». Αποκρίνεται ο αρωματοπώλης και της λέγει: «Ω γυναίκα, μεγάλα και δυνατά λόγια είπες. Ποιος από όλους τους κατοίκους της χώρας μας δε σε γνωρίζει ότι έχεις πολλούς αγαπητικούς; Σε ποιον λοιπόν από όλους θέλεις να πας το […]
«Δέξαι με –είπε– την αμαρτωλή, δέξαι μου το πέλαγος της αμαρτίας!» Και είδατε ότι τα δάκρυά της ήταν τόσα πολλά, που έβρεξαν τα άχραντα πόδια του Χριστού και αναγκάσθηκε να τα σκουπίσει με την πλούσια κόμη της. Δεν χρειαζόταν άλλο μύρο για τον Χριστό μας. Το πολυτιμότερο μύρο ήταν τα δάκρυά της, που άξιζαν μεγάλο […]