Γνωρίζουμε όλοι μας ότι ζούμε μέσα σε ένα σκοτάδι, με τα πάθη, τις αμαρτίες και τις προσωπικές και τις εθνικές και τις παγκόσμιες, κατά το δη λεγόμενον εφτάσαμε στον πάτο. Δεν ξέρω αν έχει πιο κάτω.
Ακόμα και στις γιορτές τις καρναβαλικές, βασιλεύει εκεί ο διάβολος, αλλά αυτό αδελφοί μου υπήρχε πάντοτε. Και στις ειδωλολατρικές εποχές και στις εποχές που υπήρχε ο Χριστός μας και μετέπειτα, λατρευόταν ο διάβολος. Εμείς όμως πιστεύουμε στον Χριστό. Και παρ’ όλο που φτάσαμε με τις αμαρτίες και τα πάθη μας σε σκοτάδι μεγάλο. Και όταν φτάσει κανείς σε σκοτάδι, ψάχνει να βρει λίγο φως να δει που θα περπατήσει να μη σκοτωθεί. Τώρα αν σβήσω όλα τα φώτα πως θα κατεβούμε από τη σκάλα; Θα σκοτωθούμε. Θα ψάξουμε να βρούμε ένα κεράκι, έναν φακό να κατεβούμε. Εμείς όμως δεν έχουμε ένα κεράκι, ούτε ένα φακό, ούτε έναν προβολέα. Τι έχουμε; Ακούσαμε απόψε στους χαιρετισμούς. «Χαίρε, πύρινε στύλε οδηγών τους εν σκότει».
Ακούσατε αδελφοί μου τι έχουμε εμείς που είμαστε μέσα στο σκότος; Ακούσατε ποιον έχουμε οδοδείκτη φωτεινό για να μας βγάλει από το σκοτάδι; Έχουμε την Μάνα μας, έχουμε την Παναγία μας. Η οποία είναι ο πύρινος στύλος για να βλέπουμε όλοι μας στα σκοτάδια της αμαρτίας, των παθών των προσωπικών μας, των εθνικών μας, των παγκοσμίων σκοταδιών, έχουμε αυτή τη Μάνα. Το δώρο του Θεού στον κόσμο. Την Παναγία μας. Και με ποιο τρόπο φέγγει η Παναγία μας; Με την ίδια την παρουσία της. Και αν κοιτάζουμε προς Αυτήν τότε θα προχωρούμε μπροστά. Εάν δεν κοιτάζουμε προς Αυτή δεν θα βλέπουμε, θα σκοτωθούμε. Και τι μας δείχνει η Παναγία μας με τη ζωή της. Την υπακοή πρώτα. Αυτή την οποία δεν είχαν οι προπάτορές μας και με την παρακοή τους μας έβγαλαν από τον παράδεισο.
Η Παναγία μας έκανε το αντίθετο. Υπήκουσε,«Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου!». Και άνοιξε τον παράδεισο.
Από το κήρυγμα του Γέροντα Νήφωνα εις την Β΄ στάση των Χαιρετισμών την 10η Μαρτίου του 2023.
